کتاب پیش رو گزیده‌ای از سروده‌های سیمین بهبهانی، شاعر، نویسنده، معلم و غزل‌سرای کشورمان را که از اعضای کانون نویسندگان ایران بود در خود جا داده است. او که عشق به میهن، زمین‌لرزه، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق زنان را دستمایه‌ی سروده‌های خود قرار می‌داد دوبار نامزد دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات و چندین بار برنده‌ی جوایزی بین‌المللی شد. سیمین بیش از 600 غزل سرود که وزن‌های بی‌سابقه‌ی این غزلیات او را به «نیمای غزل» معروف کرد. بهبهانی در تیرماه سال 1306 دیده به دنیا گشود و در مرداد 1393 به‌علت بیماری قلبی ریوی در تهران درگذشت.