این رمان به تایید همگان بهترین اثر میلان کوندراست. عنوان آن به‌دلیل استقبال گسترده مخاطبان از ترجمه‌ی بسیار موفق دکتر پرویز همایون‌پور، در زبان فارسی به «بار هستی» معروف شده است. پیوست دو پیشگفتار و یک مقدمه از مترجم در شناخت بهتر کوندرا و درک شاخصه‌های کلیدی این رمان مهم فلسفی، بسیار سودمند است. داستان در پراگ و دوران حکومت کمونیستی می‌گذرد. شخصیت اصلی پزشک منتقدی است به نام توما که به همین دلیل جایگاه شغلی‌اش را از دست می‌دهد. آشنایی و رابطه‌ی او با زنی ساده به نام ترز، با وجود عقاید و اصول شخصی‌اش، به ازدواج می‌انجامد این درحالی است که رابطه‌اش را با زن نقاشی به نام سابینا حفظ کرده... . رمان چهار شخصیت اصلی دارد، دو مرد و دو زن، کوندرا در بستر روایت مناسبات میان این آدم‌ها، بیان باورها و عقایدشان در موقعیت‌های معمول انسانی، هم نگاهی فلسفی و پرسشگرانه به ماهیت زندگی دارد و هم اینکه به شرحی از وضعیت زندگی هنرمندان و روشنفکران چکسلواکی (پس از بهار پراگ و حمله شوروی به این کشور در سال 1968 ) می‌پردازد. زمینه‌ی تاریخی رمان و بازتاب وقایع متأثر از هجوم شوروی، به غنای این رمان که به نقد سیاسی و اجتماعی کمونیسم پرداخته، کمک بسیار کرده است. رمان کوندرا بیش از آنکه داستان‌محور باشد، شخصیت‌محور است. صدای نویسنده در رمان بلند است. همچون راهنمایی‌که خواننده را به سفری‌پرهیجان در ذهن و اندیشه‌ی شخصیت‌ها و احساسات آن‌ها در موقعیت‌های مختلف برده است. دستاورد این سفر درکی است فلسفی از زوایای تفکربرانگیز بنیادی‌ترین حقایق هستی انسانی، همچون: عشق، اخلاق، خیانت، وفاداری، مسئولیت و... مفاهیمی کلی که در موقعیت‌های مختلف زندگی سبکی یا سنگینی آن را رقم می‌زنند. «بار هستی» رمانی است که بارها می‌توان آن را خواند و هر بار نیز به دریافت‌هایی تازه درباره‌ی ظرایف درون آن رسید و شهودی تازه از سبکی و سنگینی هستی یافت.