"خانه‌ی خوبرویان خفته" نام کتابی است از یاسوناری کاواباتا، نویسنده‌ی مشهور ژاپنی، که شامل سه داستان مجزا بوده و نام کتاب از یکی از داستان‌ها گرفته شده است. یاسوناری به‌واسطه‌ی تسلط بر فضای داستان‌گویی و لحن بیانش، توانست جایزه‌ی نوبل ادبیات را در سال 1968 از آن خود کند. شیوه‌ی نوشتاری او ساده بوده و با این وجود سعی در گنجاندن مفاهیمی پیچیده در دل متن‌های ساده‌ی خود دارد. این کتاب، به‌عنوان بهترین رمان قرن اخیر ژاپن انتخاب شده و فیلمی نیز با اقتباس از این داستان ساخته شده است. استقبال از این داستان، نه‌تنها در بین مخاطبان عام بسیار خوب بوده، بلکه نویسندگان بزرگی همچون گارسیا مارکز و یوکیو میشیما نظرات مثبتی درباره‌ی آن داشته‌اند. گابریل گارسیا مارکز: «تنها رمانی که آرزو داشتم نویسنده‌اش باشم رمان خانه خوبرویان خفته است. اگرچه که من نمی‌توانم این موضوع را تفسیر کنم و حتی در تنها سفری که به ژاپن داشتم نتوانستم آن را تفهیم کنم؛ ولی برای خودم امری واضح و روشن است.»