(جلد سوم رمان خدمتکار)

قبلا خانه‌های مردم را تمیز می‌کردم و حالا، باورم نمی‌شود که این خانه واقعا متعلق به من است. آشپزخانه‌ای جذاب، بن‌بستی آرام و حیاط بزرگی که بچه‌هایم می‌توانند در آن بازی کنند. من و شوهرم سال‌ها پس‌انداز کردیم تا بتوانیم به بچه‌هایمان زندگی‌ای را بدهیم که سزاوارش هستند. بااینکه به همسایه‌ی جدیدمان، خانم لوئل، اعتمادی ندارم، دعوت شامش فرصت مناسبی برای دوست پیداکردنمان است. خدمتکارش که در را باز می‌کند پیش‌بند سفیدی بسته و موهایش محکم پشت‌سرش جمع شده‌اند. دقیقا می‌دانم جای او بودن چه احساسی دارد؛ اما نگاه سردش لرزی به جانم می‌نشاند... خدمتکار لوئل‌ها تنها چیز عجیب خیابانمان نیست. مطمئنم سایه‌ی قامتی را می‌بینم که تماشایمان می‌کند. شوهرم دیروقت شب از خانه خارج می‌شود و وقتی زنی را می‌بینم که آن‌سوی خیابان زندگی می‌کند، حرف‌هایش تا مغز استخوانم را به لرزه درمی‌آورد: «مراقب همسایه‌هات باش.» آیا با نقل‌مکان خانواده‌ام به اینجا اشتباه وحشتناکی مرتکب شدم؟ فکر می‌کردم پنهانی‌ترین رازهایم را پشت سر گذاشته‌ام؛ اما آیا این خیابان آرام حومه‌ی شهر خطرناک‌ترین مکان ممکن است؟